De Elias EP’s

Sinds 14 februari 2017 is mijn mama er nu twee jaar niet meer. De dag van de liefde.
Deze EP’s heb ik gemaakt bij de vijf grote thema’s van mijn leven.
Deze heb ik verbonden aan de vijf fases van het rouwproces.

– Jeugdliefde (Ontkenning)
– Elijah/Ambitie (Boosheid)
– Dood van mama (Verdriet)
– Verslaving (Onderhandeling)
– Angststoornis (Acceptatie)

In 2019 komen ze in een periode van een 9 maanden uit.
Ik hoop dat het kan helpen, troosten, vasthouden, loslaten of meeleven,
zoals het maken dat heeft gedaan voor mij.

1. Voor haar; Voor je het weet

Voor haar; voor je het weet is een ode aan mijn jeugdliefde. De schoonheid van het samen ontdekken wat liefde is en kan zijn tegenover de pijn en het verdriet dat je elkaar kunt doen. Voor je het weet.

2. Voor Elijah; De Poppenkast

2. Voor Elijah; De poppenkast is een ode aan mijn bandje Elijah en geeft gehoor aan boosheid en frustratie. De naïviteit en onwetendheid van een kind dat dromen en ambities achterna rent, die stranden in een gierige, zelfzuchtige wereld van geld, macht en roem: de poppenkast.
Als van elkaar vervreemde individuen, verblindt door het glimmen van de kansen in de verte, rennen we het leven door op zoek naar bestaansrecht en geluk.

3a. Voor Mama; Nachtkaars

3a. Voor mama; Nachtkaars is een ode aan mijn mama, wat een vrouw.

3b. Voor altijd; Nachtkaars

3b. Voor altijd; Nachtkaars is de tweede van een dubbel-EP over mijn moeder. De eerste is een momentopname van vlak na haar dood, geschreven in de week nadat zij overleed. Deze tweede is de klap van het dagelijks leven dat weer binnen dendert en de ruis die dat omringt.

4. Voor mij; Knielen en bukken

4. Voor mij; Knielen en bukken gaat over het afkicken van mijn alcoholverslaving. Groots en meeslepend, het vurige verlangen, de obsessie, het manipulatieve onderhandelen, het vechten, tot je niets liever wil dat niet meer, echt niet meer.

5. Voor later; Weet je nog

5. Voor later; Weet je nog is acceptatie. Het loslaten en omarmen wat accepteren allebei is, tegelijkertijd. Het accepteren van het verlies, van mijn angsten en van mij als mens. De bange man vergeven.

Agenda

Contact

Frank van Kasteren is liedschrijver, theatercomponist en gitarist/zanger.
In 2012 richt hij samen met Tessa Douwstra (Luwten), Viktor van Woudenberg en Arjen de Bock het Indie-Label Silence du Monde op.
Hier worden de bands Wooden Saints, Orlando en zijn band Elijah ondergebracht, waarin hij als componist, gitarist en zanger werkzaam is.
Ook is hij oprichter en deel van de bands Sir James en Altstad, en nam hij met Cato van Dijck (My Baby) een EP op als The Whistle and the Drum.
Tevens is hij op het eerste album van Luwten te horen.

Daarnaast is hij jarenlang vast lid van theatergezelschappen Circus Treurdier en De Orde van de Dag.
In 2019 maakt hij twee voorstellingen met Laura van Dolron.

In 2018 richt hij met Ivo Schot en Jeek te Velden de stichting We Are Sun City op.
Een stichting die zich bezighoudt met het maken van voorstellingen en muziek over de stad van de toekomst.

Vanaf 2016 begint hij met het schrijven van Nederlandstalige liedjes.
Hiermee is hij een jaar onderdeel van Het Nieuwe Lied, een Amsterdams Gilde voor liedjesschrijvers.
Hij schrijft vijf EP’s n.a.v. de dood van zijn moeder; De Elias EP’s. Deze verschijnen gedurende 9 maanden in 2019.

frankvankasteren@gmail.com